Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2016

Ο παπάς κι ο κόσμος - Βόλος

"ΞΑΝΑΧΤΥΠΗΣΕ" Ο "EASY RIDER" ΙΕΡΕΑΣ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ ΜΕ ΤΗ HARLEY! Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ...



Την Κυριακή 27 Νοεμβρίου ο π. Γεώργιος Δεληκώστας θα βρίσκεται στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας της Άνω Γατζέας, όπως οφείλει και ο κόσμος όμως, όπως έχει δεσμευτεί θα βρίσκεται δίπλα του για να υποστηρίξει ακόμα μια φορά το αίτημα για την επιστροφή του στον Ιερό Ναό Παναγίας εις την Τρύπα.
Έτσι το γραφείο τουρισμού “Παπαδόπουλος” θα αναλάβει τη μεταφορά των πιστών με λεωφορεία στην Άνω Γατζέα. Οι πιστοί που ενδιαφέρονται μπορούν να κλείσουν τις θέσεις τους καλώντας στο 6979182756. Το κόστος συμμετοχής είναι 3 € αν συμπληρωθεί με ώρα αναχώρησης 07:30, με αφετηρία την Νομαρχία και ενδιάμεσες στάσεις για επιβίβαση στα δικαστήρια, στο νοσοκομείο και στην Παναγία στην Τρύπα.

Αυτό είναι ένα ακόμα βήμα των δράσεων του κόσμου για την επιστροφή του π. Γεωργίου καθώς θα ακολουθήσει και η επίδοση των χιλιάδων υπογραφών που συγκεντρώθηκαν απο τους πιστούς για την επιστροφή του αγαπημένου τους Ιερέα στην οικογένεια της Παναγίας εις την Τρύπα.

Σπύρος - Ήταν και παραμένει αγαπημένος φίλος

Σπύρος - Ήταν και παραμένει αγαπημένος φίλος, απλά, τον νιώθω μπερδεμένο.
Θα τον βρει τον δρόμο του, είμαι σίγουρη.
Να 'ναι γερός κι ευτυχισμένος!
Το  ότι χαθήκαμε, δεν σημαίνει απολύτως τίποτα!

Ποιοι να 'ναι τάχα αυτοί οι τρελλοί
που αγάπη απλόχερα μοιράζουν
και λεν πως βρήκαν το κλειδί
και πως το είναι τους αλλάζουν;

Spiros Makrigiannis
ΔΕΝ ΞΕΧΝΏ....
ΣΥΜΜΕΤΈΧΩ ΕΝΕΡΓΆ ΣΤΗΝ ΕΚΣΤΡΑΤΕΊΑ ΓΙΑ ΕΠΑΝΑΦΟΡΆ ΤΟΥ Π. ΓΕΏΡΓΙΟΥ ΔΕΛΗΚΏΣΤΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΊΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΤΡΎΠΑ...
ΣΥΜΜΕΤΈΧΩ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΆΤΙΚΗ ΜΕΤΆΒΑΣΗ ΜΕ ΛΕΩΦΟΡΕΊΟ ΣΤΗΝ ΓΑΤΖΈΑ.
ΕΝΗΜΕΡΏΝΩ ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΑΛΏ ΌΣΟΥΣ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΟΥΣ ΜΠΟΡΏ ΏΣΤΕ ΝΑ ΜΠΟΡΈΣΟΥΜΕ ΝΑ ΠΕΤΎΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΙΜΉ ΤΩΝ 3 Ε ΑΝΆ ΆΤΟΜΟ ΈΧΟΝΤΑΣ ΠΡΟΠΛΗΡΏΣΕΙ ΈΝΑ ΜΉΝΑ (4 ΚΥΡΙΑΚΈς = 12 Ε) ΏΣΤΕ ΤΟ ΛΕΩΦΟΡΕΊΟ ΝΑ ΚΆΝΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟΛΌΓΙΟ ΑΝΕΞΆΡΤΗΤΑ ΑΠΌ ΤΟ ΠΌΣΟΙ ΤΕΛΙΚΆ ΌΝΤΩΣ ΘΑ ΈΡΘΟΥΝ.
ΜΠΑΊΝΩ ΤΑΚΤΙΚΆ, ΕΝΗΜΕΡΏΝΟΜΑΙ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΎΩ ΜΗΝΎΜΑΤΑ ΑΓΆΠΗΣ ΚΑΙ ΕΛΠΊΔΑΣ ΣΤΗΝ ΣΕΛΊΔΑ ΜΑΣ (https://www.facebook.com/%CE%A0-%CE%93%CE%B5%CF%8E%CF%81%…/…)
Δημόσιο πρόσωπο
Φωτογραφία του χρήστη Π. Γεώργιος Δεληκώστας.


Π. Γεώργιος Δεληκώστας
Αρέσει σε 2.548
1.442 μιλούν γι' αυτή τη Σελίδα

Μου αρέσει!Δείτε περισσότερες αντιδράσεις
Σχολιάστε
Σχόλια
Maria Zairi Για να αποφύγουμε τον χαμό που έγινε από ΙΧ την προηγούμενη Κυριακή στην Άνω Γατζέα, μιας και ο δρόμος είναι στενός, ας το δούμε σαν εκδρομούλα με πούλμαν. Είναι μια καλή ευκαιρία να μιλήσουμε στην διαδρομή, να ανταλλάξουμε τα νέα μας οι παλιοί γνωστοί, να γνωριστούμε μεταξύ μας με νέους ανθρώπους που θέλουν να μπουν στην παρέα μας, να γίνουμε μια μεγάλη παρέα ξανά και να συμμετέχουμε στην θεία λειτουργία με αγάπη και ηρεμία (χωρίς να σκεφτόμαστε που θα αφήσουμε το αμάξι, να βιαζόμαστε να φύγουμε για να αποφύγουμε το μποτιλιάρισμα στην αποχώρηση..., να μπορούμε να πιούμε ένα καφεδάκι όπως το συνηθίζουμε μετά τη λειτουργία και να κουβεντιάσουμε) 
Διάσωση Διασώστου
Γράψτε ένα σχόλιο...

Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2016

....μπέρδεψα τα λόγια μου

ΕΔΩ, μη χάσω το λινκ, που έχω φορτωμένο...

Ένα σχόλιο της Λαμπρινής που περίμενε... ώς συνήθως.

Την έχω εκπαιδεύσει στην Υπομονή, όπως το ίδιο έκπαίδευσα και τον Γιάννη, μέχρι που κι οι δυο μας καταλάβαμε (εγώ και ο Γιάννης, δηλαδή) πως κάποτε στερεύει.
Γι' αυτό και ΈΦΥΓΕ.
Τον "κράτησα" πολλές φορές, "γύρισε" πίσω, μέχρι την τελευταία μας συνάντηση, εκείνη, που φοβήθηκε μην τον γεμίσω κραγιόν, απ' τα φιλιά μου στο μέτωπό του.
(Σκόρπιο είναι, δεν χρειάζεται να το ψάξετε.)

Μετά, πέρασα πολλά,ακόμα περνάω, δεν είχα ενημέρωση, δεν ήθελα να μάθω, μάλλον.
Συχνά σκεφτόμουνα: "Άραγε, να ζει ο Γιάννης ή να μη ζει;"
Θυμήθηκα το: "Ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος;" και γέλασα με της κατάντιας σκέψη μου, την πρώτη φορά.
"Α, ρε, Γιάννη, πως καταντήσαμε...." μονολογούσα, εκεί στα άσχημα που ήμουνα.

....Περνούσα ζόρικα. Άγραφο κεφάλαιο, σκληρό για να το ζεις. Κάποτε είχα εμποδίσει να ζήσει ένα παρόμοιο ο Γιάννης και απορούσαν οι γιατροί κι ο Δήμος, για το δυναμικό ενδιαφέρον και την φιλία μου.

Αυτά,
κι αυτό δεν μπορώ να το αναπτύξω.


Πολλά τα κλειδωμένα λόγια μου. Όταν περάσει ο καιρός, αν είμαστε καλά! Καμπάνεεεεεεεες!
10 και 57!

Ο Γιάννης είναι ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ, πια!

Του μιλάω συχνά, ξέρω πως έφτασε ΨΗΛΑ, έτσι όπως τον έβλεπα να ζει, (αρρώστιες και δυσκολίες, εννοώ), δε μού λείπει, γιατί θα ήταν πολύ εγωιστικό να θέλω να ζει, έτσι!

...ΔΕ, δε, είναι "φρέσκια" η Φυγή του, μού το μαρτύρησαν πολύ καθυστερημένα, είναι κι άλλα, πολλά, δεν είμαι έτοιμη ακόμα, να μιλήσω όπως θέλω και Αν μπορώ, για τον Γιάννη!

Ξέρω καλά πως ο γιος του, η αδελφή του, όλοι οι συγγενείς και οι φίλοι του πονούν και τους στοιχίζει η απουσία, έστω του ίσκιου του.

χμ, τελείως άσχετο με την έκφραση της στιγμής που γράφω, κοιτάζω δίπλα μου, έτυχε, να ετοιμάζω πάλι κάποια βιβλία να χαρίσω και βρέθηκαν μπροστά μου "ΟΙ ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ ΤΩΝ ΠΑΡΚΩΝ".
...Χαμογέλασα... και το έφερα δίπλα στον υπολογιστή, πριν πολύ ώρα.

ΌΠοτε, θα το άνοιγα.

Νά, που το σχόλιο της Λαμπρινής, μ' έκανε να γράψω λόγια φτηνά, σαν τα δικά μου, και να μην αντιγράψω ποίημά του.

Και, το σχόλιο και βγήκαμε, όπως μπήκαμε.

Κάνει τζιζ η νύχτα και η μέρα μου, πάλι.

***

  1. http://paterikos.blogspot.gr/2016/11/blog-post_84.html

    (H φωτογραφία σου πάει κι έρχεται.... )...

    Μιας που μπήκα, να γράψω όπως έγραψα στα φέις... Ο Γιάννης ήταν φίλος ... στα μπλογκ και στο φέις... Ο Θεός να τον αναπαύσει, μάς έκανε "παρέα" με την ποίησή του...

    κάτι μάς λείπει... πια...
  2. Κόλλημα... ανάσα, θα απαντήσω με ανάρτηση, αμέσως.
    ΑπάντησηΔιαγραφή


Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2016

Για τον ΓΙάννη Τσίγκρα

Σας ευχαριστω ολους απο καρδιας για ολα τα καλα σας λογια.
Ευχαριστω εκ μερους ολης της οικογενειας.
Ειμαι πολυ θλιμμενος,αλλα και πολυ περηφανος.
Να'στε καλα!
Γιωργος.

Μου αρέσει!Δείτε περισσότερες αντιδράσεις
Σχολιάστε
Σχόλια
Politsi George Ναι αξίζει να είσαι υπερήφανος!
Apostolos Valatsos Θερμά συλλυπητηρια Γιώργο άς είναι αιωνία η μνήμη του αγαπητου συναδέρφου του ανεξίκακου του ήρεμου του καλού συμβουλάτωρα στα δύσκολά της δουλειάς στον τότε Δήμο Πορταριάς μαζί γνωριστίκαμε το 2001 & ορκιστικαμε υπάλληλοι το καλοκαίρι του 2007 και δέν ανταλάξαμε κακιά κουβέντα εως το2011 που χωρίσαν οι δρόμοι μας ας είναι ελαφρια η γη που θα τον σκεπάσει.Γιωργό να είσαι πάντα περίφανος για τόν πατέρα σου
Mike O Xrisoxeris γιοργο ξεκουραστηκε. το αλο καλο ειναι οτι συναντησε την μαρια.του να ναι καλα εκει ψυλα.
Dimitra Kontorizou Συλλυπητήρια. Δεν θα τον ξεχάσουμε.
Lia Sklidi Θερμά συλλυπητήρια !!!
Katerina Kanaki Axougka θα ζει μέσα από εσένα.... Καλή δύναμη!

Δημήτρης Κουτσός Και δικαίως είστε σαν οικογένεια, υπερηφανοι για τον ακέραιο πατέρας!!!
Tzoutzi Mantzourani Να είσαι πάντα περήφανος για τον πατέρα σου. Ηταν ενας υπέροχος άνθρωπος και είμαι σίγουρη οτι έτσι υπέροχο έφτιαξε και σένα... Να ζήσετε να τον θυμάστε και να τον κρατήσετε μέσα στην καρδιά σας για πάντα...
Enni Levendi ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος
Ρογήρος Δέξτερ Ας βρει γαλήνη και ανάπαυση...
Τα συλλυπητήριά μου!
Kostas Holis Τα θερμά μου συλλυπητήρια !!!
Sotiris Letsios ...Αγαπητέ μου Γιώργο, τα πιο ειλικρινή μου συλλυπητήρια! Τα λόγια δεν αρκούν για να εκφράσω τον πόνο μου για την απώλεια ενός τόσο αγαπημένου φίλου! Πέρασα τόσα χρόνια συζητώντας, ανταλλάσσοντας σκέψεις μαζί του. αλλά και οραματιζόμενοι το πώς θα μπορούσε να είναι η δημοσιογραφία. Πόσα και πόσα πράγματα που ποτέ δεν θα ξεχάσω .'Οπως δεν θα ξεχάσω τον Γιάννη, το έργο του και την ασύγκριτη προσωπικότητά του... ΣΩΤΗΡΗΣ ΛΕΤΣΙΟΣ
Βαγγέλης Κούμπουλης Να ζείτε πάντοτε να τον θυμάστε.

********************************************
Αφήνω εδώ το αγαπημένο μου (και κατά την ταπεινή άποψή μου κορυφαίο του) διήγημα.
Εν καιρώ σκοπεύω να δημοσιεύσω και ό,τι βρω στο αρχείο του.
(Αφού καταφέρω να το βάλω σε κάποια τάξη)

ΠΥΓΟΛΑΜΠΙΔΕΣ ΣΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΗΣ “ Το βλέπεις αυτό το σημάδι στο χέρι; Το’ χω από παιδί. Θυμάμαι μέχ...
GIANNISTSIGKRAS2012.BLOGSPOT.COM|ΑΠΟ ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ

Μου αρέσει!
Σχολιάστε
Σχόλια
Maria Maragudaki Το διάβασα και είναι καταπληκτικό.. περιμένουμε και τα άλλα..
Eleni Chrisi Γιωργο πραγματικα ειναι ενα μικρο αριστουργημα.!!!
Αλέξανδρος Τσαλούχας Θα μας συγκινεί πάντα ο φίλος μου
Alexandra Nikitopoulou Πόσο αγαπούσα τα ποιήματα του!....Λυπάμαι για αυτήν την απώλεια....
ΕΛΕΝΗ ΣΤΑΜΟΥΛΗ Είναι ωραίο. Είναι Γιάννης...
Eleni Anastasopoulou Τοσο μεστός ο λόγος του, ο ποιητικός κι ο πεζογραφικος. Παρακαταθήκη το έργο του και μέσα σ αυτο θα ζει πάντα
Nikoletta Tsakali πολύ ωραία πραγματικά

*************
Ενας πολυ γλυκος αποχαιρετισμος απο εναν αληθινο φιλο

(στον Γιάννη Τσίγκρα) Όλη νύχτα ξεφόρτωνε δάκρυα μητέρας κυλούσαν από της Πορταριάς τις καστανιές με πονεμένα πόδι...
VARALIS.BLOGSPOT.COM|ΑΠΟ VARALIS

Μου αρέσει!
Σχολιάστε
Σχόλια
Μαρια Ιστερνιωτισσα Σε ολους μας λειπει μανουλιτσα...Η ευγενικη και υπεροχη ψυχουλα του τωρα αναπαυεται...Τωρα βρηκε τη γαληνη...
Vassia Papadimitriou Εφυγε ενας ανθρωπος που εκανε την πολη του Βολου να δειχνει πιο ομορφη... Τον ηξερα χωρις να τον εχω γνωρισει, απο τα υπεροχα ποιηματα του...
δήμητρα παδιώτη Καλό ταξίδι!!

****************
Θυμαμαι πριν -θα'ταν 33 χρονια - που με πηρες απο το χερι και με πηγες σε ενα βαλτο,στην ακρη της Νεαπολης,να δουμε τα βατραχακια.
Ειχα εντυπωσιαστει.
Πολυ ψηλος ησουν τοτε,ρε πατερα.
Στο γυρισμο μου αφηγηθηκες την ιστορια του κυριου Απατεωνιδη,που μπορουσε να πουλησει ο,τιδηποτε σε οποιονδηποτε.Πουλαγε,μου ειπες χιονι για παγωτο και τρυπες χωρις μακαρονια.
Και τιποτε να μην ειχες γραψει μετα απο αυτο,μικρη η διαφορα.

Μου αρέσει!
Σχολιάστε
Σχόλια
Margarita Milioni την λύπη μου για την απώλεια του πατέρα σας. τον γνωρίσαμε λίγο και τον αγαπήσαμε πολύ.
ζωγραφια τζιραχη Τι τυχερός που είσαι που γεννήθηκες από τέτοιο καλό πατέρα!!!Να είσαι γερός να τον θυμάσαι πάντοτε και να ακολουθείς τα βήματά του!



Ό,τι μπόρεσα να βρω για τον Γιάννη Τσίγκρα. Έναν φίλο απ' τα μπλογκ, μετά απ' το φέις... έναν φίλο ζωής... kai na adelfe mou....
LOGOSEPILOGI.BLOGSPOT.COM|ΑΠΟ ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ 

Μου αρέσει!
Σχολιάστε
*****

"Το άλικο πρώτο ανθάκι στης τσιντόνιας το γυμνό κλαρί θυμίζει στόμα κοριτσιού που από λαχτάρα αιμάσσει τόσο πού, αφού ο σπίνος μες στον κάλ...
ANAZHTHSEIS-ELENA.BLOGSPOT.COM

Μου αρέσει!
Σχολιάστε
Σχόλια
ζωγραφια τζιραχη Τι αγνοί και όμορφοι άνθρωποι που υπάρχουν Θεέ μου..κι όταν φεύγουν μακρυά μας,αδειάζει ο τόπος όλος... πολύ συγκινήθηκα με το κείμενο...