Ψυχοσάββατο μεσημέρι και πήγα να ξαπλώσω.
Κάποιος χτύπησε την πόρτα...
... ΉΤΑΝ Άνθρωπος, από Ανώτερα, Σταλμένος, όμως!
Τί να γράψεις;
Δε γράφονται.
Στίγμα ημέρας.
Συγκλονίστηκα.
Κάποιος χτύπησε την πόρτα...
... ΉΤΑΝ Άνθρωπος, από Ανώτερα, Σταλμένος, όμως!
Τί να γράψεις;
Δε γράφονται.
Στίγμα ημέρας.
Συγκλονίστηκα.
Στίγμα και της σημερινής:"Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα". Κάπως έτσι. Είπα, "Χριστέ μου, σ'χώρα με, τόσο μπορώ!"
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι σαν την θάλασσα... Πας να σώσεις αυτόν που πνίγεται και εκείνος, θέλοντας να σωθεί, αν δεν αυτοπροστευτείς,σε πνίγει.
Θέμα αντίδρασης πόσο θα αφεθείς.
Λογικότατο.
Αν θέλεις να πεθάνεις, πνίγεσαι και μόνος σου.
Στέλνεις άλλον που μπορεί σίγουρα να σώσει και να σωθεί.
Απλά τα πράγματα.
Όλα είναι εμπειρία στη ζωή. Πάθημα και μάθημα, μέτρο, λογική και ψυχραιμία την κατάλληλη στιγμή, τελεία.